Mardin yazımda bahsettiğim polis olayını atlattıktan sonra çıktık tekrar yola. Hedef Şanlıurfa’ydı Mardin’in Kızıltepe ilçesinde bi mola verdik daha doğrusu Ahmet için verilen bi molaydı bu 😀 adam gördüğü her tuvalete girdi, yol boyunca artık çok fazla durduğumuz yerleri yazmayayım diyorum. Olay belli, duruldu, Ahmet tuvalete gitti ve yarım saat bekledik 🙂
Kızıltepe’den Urfa’ya kadar ölümüne düz bir yol var, ufuğa kadar düz ve geniş bir yol. Nuri zevkli yerlerde arabayı kullandıktan sonra yorulduğunu söyledi ben geçtim direksiyona, bir süre sonra aslında bana ne büyük bir kazık attığının farkına vardım. Vites değiştirmeden, direksiyonu döndürmeden 1 saat kadar gittikten sonra Viranşehir’de mola vermeye karar verdik zaten mola vermesek ben kapıyı açıp atlayacaktım bir araba kullanmak bu kadar sıkıcı olabilir. Neyse şehrin içine girmeye çalıştık daha doğrusu girdik ama şehrin merkezini aradık bulamadık öyle bir yer yok herhalde 😀 bi fırının önünde duran amcaya kafe sorduk adam bize napacaksınız dedi 🙂 böyle dalgaya vurmadan cevaplama çabasıyla çay içecez abi dedik 🙂 ne gerek var ben demleyeyim size dedi, buyur etti bizi. Pek istemediler bizimkiler, o yüzden kabul edemedik ama bana kalsa en sevdiğim şey bu hem oranın insanlarıyla muhabbet edecektik hemde çayımızı içecektik. Amcanın gösterdiği kahveye gittik bi girdik bildiğin Arabistan’da bi kahve gibiydi 🙂 Herkes ketfiye giymiş Türkçe dışında her dil konuşuluyordu 🙂 Çay istedik kahveciden, uzun bi süre sonra ancak getirdi vermeden iki kaşık da şeker attı içine :D. Şaşkınlık içerisinde adama bakakaldık yani sormadı bile şeker istiyor musunuz ne kadar istiyorsunuz diye direk 2 kaşık toz şekeri içine salladı verdi bize çayı. Çok ilginçti gerçekten 😀
Viranşehir’den sonra az gittik uz gittik dere tepe düz gittik baya bi dümdüz gittik,yol boyunca sol yanımızdaki Suriye ovasını izledik. Bizim atalarımıza kakalamışlar dağı tepeyi adamlar almışlar dümdüz ovayı bilmiyorum bunu söylemek doğru oldu mu ama gerçekten bu duruma bozuluyorum ben. Sınırlarımıza baktığınızda zaten nerede dağ, taş, kayadan sonra, düzlük, verimli topraklar başlıyor, orda Türkiye bitiyor. Neyse sonunda Urfa’ya geldik 🙂
İlk yaptığımız şey tabiki yemek yemek oldu, biz zaten buralarda adam gibi yemek yemediğimiz için, patlayana kadar yemek yemeği tercih ettik, adımımızı attığımız her şehirde. Yemekler gerçekten müthişti, sonra aslında çok fazla vaktimiz olmadığından gidebileceğimiz en iyi yer olan balıklı göle gittik. Ben zaten o Mardin’de de gördüğüm Arap mimarisini seviyorum. Ayrıca bi maneviyat da var havasında. Yalnız o havuzlara düşen olursa balıklar ne yaparlar bilmiyorum tam bir yamyam hepsi!!
Urfa’daki yaşayış, insanların hayata bakışları açısından anlatmaya yetecek pek bi birikimim olmadı tekrar gitmeyi gerçekten çok istiyorum umarım fırsat bulabilirim…
